Suzanne de Ruiter is MeidenMall-vrijwilliger
Suzanne (25) is sinds dit jaar elke woensdagmiddag te vinden in de Gildenwijk, waar ze samen met een collega een groep meiden begeleidt. Ze zorgt voor een stukje gezelligheid en een veilige omgeving, waar meiden kunnen praten over wat hen echt bezighoudt. Maar hoe komt iemand van een studie in de human geography en een ambitie om beleidsmedewerker te worden, terecht in het jongerenwerk? Suzanne vertelt het zelf.
De medewerkers van de lokale jongerenwerkorganisatie The Mall zijn regelmatig op straat te vinden in de binnenstad en diverse wijken van Gorinchem. Daar zoeken ze jongeren op en luisteren naar hun verhaal. The Mall ontplooit allerlei initiatieven, van coaching tot muziekstudio, en van groepstraining tot meidenwerk. Onderdeel daarvan is de zogenaamde ‘MeidenMall’; drie meidengroepen die wekelijks bij elkaar komen in verschillende wijken. Suzanne de Ruiter (25) is sinds begin dit jaar elke woensdagmiddag actief in die van de Gildenwijk. En hoe is ze daar terecht gekomen? Vorig jaar heb ik voor mijn stage in de onderbouw van middelbare scholen het vak ‘wereldburgerschap’ gegeven. Dat vond ik zó leuk, dat ik dacht: kan ik niet bij mezelf in de buurt iets met jongeren gaan doen? Op de site van The Mall zag ik dat ze een vrijwilliger zochten en toen heb ik daar op gereageerd.’ Recent rondde ze haar master human geography af met de specialisatie globalisering, migratie en ontwikkelingsgeografie, vertelt Suzanne, en vervolgt: ,,Ik heb twee jaar over m’n master gedaan, omdat ik meer tijd nam voor het schrijven van m’n scriptie. Tijdens het schrijven zat ik veel thuis, en dat voelde niet goed. Toen ik mezelf afvroeg hoe ik mijn leven leuker in kon richten, kwam The Mall in beeld.”
Limonade en koekjes
Suzanne noemt haar studie ‘interessant en actueel’, en ze zou graag beleids- of projectmedewerker willen worden. Dus is ze druk aan het solliciteren bij gemeentes, ngo’s, en maatschappelijke organisaties. Elke woensdagmiddag meehelpen bij de MeidenMall vindt ze heel gezellig. ‘Het geeft een beetje houvast tijdens het solliciteren, en het biedt ritme.’ Suzanne ervaart ook voldoening:’Ik ga altijd met een goed gevoel weg als ik daar geweest ben, als ze allemaal een leuke middag hebben gehad.’ Het gaat om een groep van zo’n tien meiden van 10 tot 12 jaar, die ze samen met Mall-medewerkster Narinja begeleidt. ‘We ontmoeten hen op een basisschool in de Gildenwijk. Ik kom meestal ruim voor de starttijd aan. Soms doe ik nog wat boodschappen om te zorgen dat er limonade met koekjes op tafel staan als de meiden binnenkomen.’
Gewoon jezelf zijn
Uit onderzoek blijkt dat prestatiedruk, eenzaamheid, sociale media en controleverlies de mentale gezondheid van meiden negatief beïnvloeden. Sluit het programma van de MeidenMall daarop aan? Suzanne bevestigt dat:’Bij The Mall mag je gewoon jezelf zijn, en hoeven de meiden niet aan het ‘perfecte plaatje’ te voldoen.’ Het middagprogramma begint met een ‘energizer’, een spelvorm die binnen vijf minuten meer plezier en energie creëert. Suzanne legt uit:’Dat kan bijvoorbeeld met de zogenaamde vertrouwensval. Daarbij laat een van de meiden zich achterover vallen en vangen de anderen haar op.’ Daarna wordt een inhoudelijk thema uit de belevingswereld van de meiden besproken, zoals pesten, persoonlijke verzorging of groepsdruk. En is er ook nog tijd voor iets creatiefs. Suzanne merkt dat de meiden haar meer en meer in vertrouwen nemen. ‘Ik leer ze steeds beter kennen en word enthousiast verwelkomd, dat is echt leuk.’ Ze helpt ook weleens met een andere activiteit, bij de Meidendag bijvoorbeeld, die af en toe in verschillende wijken wordt georganiseerd. Ze ziet en spreekt dan andere medewerkers en vrijwilligers. Voor de zomervakantie wordt er altijd een barbecue georganiseerd voor alle betrokkenen.
Jongerenwoning
Suzanne wist twee jaar geleden, net voor haar 23ste verjaardag - de leeftijdsgrens waarmee je daarvoor in aanmerking komt -, een ‘jongerenwoning’ te bemachtigen in de Kloostergang in het centrum. ‘Als ik iets ouder was geweest had ik nu nóg thuis gewoond, dus ik heb geluk gehad’, lacht ze. Haar twee oudere zussen wonen allebei zelfstandig in Utrecht. Eén ervan gaat binnenkort trouwen. ‘Ondanks dat we elkaar weinig zien, hebben we wel goed contact. Samen met m’n andere zus mag ik getuige zijn bij haar huwelijk.’ Suzanne’s vriend, die biologie studeerde, woont in Dordrecht. Ze zijn samen op vakantie geweest naar Polen. ‘Een interessant land met veel geschiedenis. En het is niet te duur’, vindt Suzanne. Malta, Zuid-Afrika en Canada staan nog op haar verlanglijstje.
Grote stap
Ze houdt van lezen, vooral als het stof tot nadenken geeft, en van wandelen, net als haar vader. ‘We zijn pas samen in het stadspark van Arnhem geweest.’ Ze houdt zich vast aan het motto dat ze van huis uit meekreeg:‘we moeten het met elkaar zien te redden’. ‘Ik wil altijd dat iedereen het goed heeft, en doe graag iets voor een ander.’ En toch was het best een grote stap voor haar om vrijwilligerswerk te gaan doen, vertelt ze. ‘Ik kende niemand bij The Mall, dat vond ik spannend, maar achteraf valt het hartstikke mee.’ Vrijwilligerswerk hoeft dus niet zwaar of ingewikkeld te zijn, bedoelt Suzanne:’Je kunt, ook met een paar uurtjes zoals ik dat doe, al iets betekenen. En je hoeft zeker niet te wachten tot je met pensioen bent.’
Geschreven door Levien Vermeer
Dit artikel is tot stand gekomen in samenwerking met Vrijwilligerssteunpunt Gorinchem.
