‘IK HEB MIJN HELE LEVEN AL GEZORGD'
Olga Borg is mantelzorger voor haar vader en schoonouders*
Ze heeft vandaag voor het eerst in drie maanden weer eens gefietst. ,,Ik ben de laatste tijd twee keer met spoed opgenomen geweest, de laatste keer voor een astma-aanval. De huisarts zei recent: ik ben blij dat ik zie dat je eindelijk een beetje opgeknapt bent!” Ja, want ook al is zij mantelzorger voor haar vader en schoonouders, betekent dat nog niet dat ze zelf geen zorg nodig heeft. ,,Mijn man en dochter zijn mantelzorger voor mij” legt Olga Borg (53) uit. Ze kampt met de ziekte van Addison; haar bijnieren maken te weinig hormonen aan, dus prikkels zijn problematisch. In de kast liggen daarom de noodinjecties klaar. Daarbij komt dan nog de mogelijkheid van een astma-aanval. Dus eenvoudig is het allemaal niet, maar ze is blij en dankbaar dat ze er kan zijn voor al haar familieleden. Haar echtgenoot Jacco (52) is elektrotechnicus. ,,We hebben de afspraak dat mijn man werkt, en dat ik zorg. Maar als het me teveel word kan ik dat aangeven.”
Heftig
Olga’s leven ging niet over rozen. ,,Ik heb m’n hele leven al gezorgd. Eerst voor mijn opa en oma en daarna voor m’n moeder die borstkanker kreeg.” Toen haar moeder overleed was haar derde kindje net zeven weken. ,,Mijn moeder heeft haar gelukkig nog vast kunnen houden. Maar je kind krijgen en je moeder begraven, dat gaat niet goed samen. Wij waren twee handen op één buik, en haar verliezen voelde enorm heftig. Vervolgens greep mijn vader naar de drank. Ik ben toen voor hem gaan zorgen en reed iedere ochtend vanuit Gorinchem naar Culemborg, om hem dan vaak al dronken aan te treffen.” In de liefde liep het ook niet allemaal op rolletjes, vertelt ze. ,,Maar ik ben nu in mijn derde huwelijk heel gelukkig met Jacco.” Ze heeft twee zoons van 27 en 25, en een dochter van 21. ,,Zij doet de opleiding voor VIG-er bij RIVAS, de middelste is verwarmingsmonteur, en de oudste, kapitein op de binnenvaart, woont samen met zijn vriendin.”
Dwergpapegaaien
Haar vader is, na een dramatische lekkage in zijn Culemborgse huis, uiteindelijk in een ruim appartement in Woonzorgcentrum de Bannehof terecht gekomen. ,,Ideaal, drie minuten hier vandaan” lacht Olga. Toen kreeg haar vader corona. ,,Dat heeft hij overleefd, en hij had in al die tijd niet gedronken, en is nog steeds nuchter.” Ze kijkt opgelucht. Achter haar hangt een kalender waarop alle doktersafspraken staan genoteerd, maar ook leuke dingen die ze met elkaar doen, zoals ‘naar de film’, en ‘agapornissen kopen’. ,,Dat zijn dwergpapegaaien” verduidelijkt Olga. ,,Mijn vader geniet van die vogels.” Haar motto is ‘als je het beter kan, moet je het zelf doen’. En dus heeft ze de thuiszorg voor haar vader afbesteld, en gaat ze zelf elke dag naar haar vader toe. ,,Hij woont op acht hoog, dus iedere ochtend neem ik z’n krantjes mee naar boven en zet ik z’n ontbijt en medicijnen klaar. ’s Middags ben ik er weer tot acht uur ‘s avonds, dan laat ik hem zich alvast uitkleden zodat hij naar bed kan wanneer hij wil. Ik leg z’n schone kleding klaar voor de volgende dag en dan loopt het allemaal wel. Ik doe ook zijn boodschappen en de was.” Volgens de geriater is haar vader een stuk opgeknapt, sinds Olga hem onder haar hoede nam. ,,Eerst hoefde het leven niet meer zo voor hem. Maar nu voelt hij zich een stuk beter.”
Camper
Doorgaan tot het jezelf allemaal te veel wordt kan een valkuil zijn voor de mantelzorger, weet Olga maar al te goed. Daarom heeft ze bijvoorbeeld ook een aantal jaar een eigen kinderopvang gerund en tijdens de coronaperiode meldde ze zich bij Rivas om haar steentje bij te dragen in de zorg. ,,Ik had gewoon iets voor mezelf nodig, anders ging ik er aan onderdoor.” Want in 2020 kreeg haar schoonvader ook nog longkanker. ,,Tussen m’n werk en de zorg voor mijn vader door ben ik met hem mee geweest naar alle chemo’s en bestralingen. Recent hebben we hem naar het hospice moeten brengen.” Ook haar schoonmoeder deed een beroep op haar. ,,Als er iets te regelen viel trok ze aan de bel.” Maar gelukkig kan Olga haar spanningen ook in haar hobby kwijt. ,,Ik loop graag hondenshows met onze dwergpincher.” Ze laat een foto zien waar ze haar hond, die zojuist een rozetje heeft gewonnen, trots vast houdt. Ook heeft het stel een camper gekocht. Helaas werd de proefreis van een paar daagjes Nederland geen succes. ,,M’n vader heeft niet geslapen en was gedesoriënteerd. Dus mee naar Italië was geen optie.” Wat nu? Want Olga was echt aan vakantie toe. ,,Met de casemanager van mijn vader en mantelzorg-ondersteuning ZorgMies hebben mijn zoon en dochter het op kunnen lossen. Zodoende konden Jacco en ik ons drie weken lang opladen. Na die heerlijke vakantie ging ik er weer tegenaan.”
*Inmiddels zijn vader en schoonvader overleden.
Het verhaal is geschreven door Levien Vermeer.
Mocht u n.a.v. dit interview hierover door willen praten of uw eigen verhaal kwijt willen? Dat kan!
Neem vrijblijvend contact op met het mantelzorgsteunpunt gemeente Gorinchem; of bel 0183-659540