Details
Redeloos, radeloos, reddeloos…
In het Rampjaar 1672 werd ons land overvallen door de Franse Zonnekoning Lodewijk XIV, de Engelse vloot en twee Duitse vorsten. Op zee en op het land verloor Nederland steeds meer terrein. De bevolking raakte in paniek, er ontstond een vluchtelingenstroom en de gebroeders De Witt werden vermoord. Het volk was redeloos, de regering radeloos en het land leek reddeloos.
In een jaar tijd echter keerden de kansen. Om de vijand de pas af te snijden liet de jonge stadhouder Prins Willem III de dijken doorsteken: de Oude Hollandse Waterlinie ontstond. Deze waterbarrière verbond de Hollandse vestingsteden – van Muiden en Naarden aan de Zuiderzee tot Gorinchem en Woudrichem bij de Biesbosch – en beschermde het hart van de Republiek: het gewest Holland.
De Fransen waren verrast: het water bleek te diep voor hun karren en paarden en te ondiep voor hun boten. Door deze muur van water kwam het 100.000 man sterke Franse leger tot stilstand. De Republiek was gered….
Waarom herdenking Rampjaar?
Het Rampjaar was een waterscheiding in onze geschiedenis, met belangrijke en tot de dag van vandaag niet te missen lessen voor jong en oud. Over nationale vrijheid en wat die kost en brengt. Vrijheid die bevochten werd mét het water en óp het water.
Bezoek tijdens openingstijden de expositie Franse Tirannie, een gruwelijk schoolboek in de bieb. Er zijn geen kosten verbonden aan het bezoek.